وقتی مطمئن شدید که باید از یک سرمایه گذاری خارج شوید، اولین زمان برای خروج بهترین زمان است. اشخاص زیادی به خاطر تعلل در خروج از سرمایه گذاری (مطالعه مقاله از روی لینک) دچار ضررهای هنگفت می شود. اما چرا زمانی که انسان می داند اشتباهی انجام داده است بازهم حاضر نیست از آن دست بکشد و به پای آن می ماند.
یکی از اصلی ترین دلایل آن ترس از ضرر و شکست است. پارادوکس جالبی است که ترس از شکست انسان را به سمت شکست های بزرگتر هدایت می کند. اکثر انسان ها در سرمایه گذاری های اشتباه خود باقی می مانند به این دلیل که نمی خواهند احساس یک آدم شکست خورده را داشته باشند. آنها خروج از سرمایه گذاری اشتباه را شکست تعبیر می کنند، درحالی که شکست واقعی مانند در یک اشتباه و تحمل ضررهای بیشتر است.
در آزمایشی که در یک دانشگاه انجام شد، استاد یک اسکناس ۲۰ دلاری را به فروش می گذارد تا هر کسی که قیمت بیشتر برای آن پرداخت کند صاحبش شود. طبیعی است که اسکناس ۲۰ دلاری فقط ۲۰ دلار ارزش اقتصادی دارد و پرداختن قیمت بالاتر از آن عقلانی نیست. اما در بسیاری از موارد در این آزمایش که چندین مرتبه نیز انجام شده است، افراد حاضر شدند مبالغ زیادتری پرداخت کنند تا صاحب اسکناس ۲۰ دلاری بشوند. در یکی از این آزمایش ها شخصی حاضر شد ۵۰۰ دلار پرداخت کند تا اسکناس ۲۰ دلاری را به دست بیاورد.
اما چرا شخص حاضر می شود هزینه زیادتری متحمل شود تا چیز بی ارزش تری را حفظ کند یا به دست بیاورد؟ پاسخ ترس از شکست.
بسیاری از مردم در تصمیمات خود حاضرند هزینه های بیشتری بپردازند اما احساس شکست نکنند. در سرمایه گذاری نیز این موضوع صادق است. به صورتی که شخص حاضر است متحمل ضررهای مالی بشود، اما از سرمایه گذاری خود خارج نشود. چرا که او خروج از سرمایه گذاری را برای خود به معنی شکست تعریف کرده است.
در همین رابطه و درباره تعلل از خروج از ضرر، آزمایش دیگری توسط روانشناس آمریکایی و برنده جایزه نوبل دانیل کانمن[۱] انجام شد. در این آزمایش به شرکت کنندگان گفته می شد که تصور کنند ۳۰۰ دلار پول دارند. حالا باید یکی از دو گزینه را انتخاب کنند. (۱) ۱۰۰ دلار دیگر دریافت کنند و (۲) انداختن سکه و انجام شیر یا خط که اگر می بردند ۲۰۰ دلار دریافت می کردند و اگر می باختند همه ۳۰۰ دلار را از دست می دادند. همانطور که معلوم است بیشتر ما گزینه (۱) را انتخاب میکنیم، چرا که بدون ریسک منفعت کمتر اما تضمین شده ای دریافت می کنیم.
اما این آزمایش تکرار شد و مجدداً پرسیده شد که اگر ۵۰۰ دلار داشته باشید آیا می خواهید (۳) ۱۰۰ دلار را پس بدهید و یا (۴) سکه ای بیاندازید و اگر ببازید همه چیز را از دست بدهید و اگر ببرید هیچ چیز را از دست نمی دهید. در اینجا عده زیادی گزینه (۴) را انتخاب کردند.
آنچه که در مورد این آزمایش جالب است این نکته می باشد که از نظر چشم انداز احتمال گرایانه هر چهار گزینه یکسان هستند، اما زمانی که پای ضرر به میان می رسد انسان ها به صورت ناخودآگاه ریسک پذیرتر و به آینده امیدوارتر می شوند.
به همین علت است که در بازارهای سرمایه مانند بورس، به محض رشد کم قیمت ها دوست دارند با سودهای کم از بازار خارج شوند ولی در زمان ضرر و رکود بازار سهام خود را به امید بازگشت بازار نگه می دارند. این خطای ذهنی باعث می شود که سرمایه گذاران غیر حرفه ای سود کم و ضررهای زیاد داشته باشند. به این علت که آنها باید در زمان رشد قیمت ها سهام را نگه دارند (تا به نهایت قیمت خود برسد و بعد آن را بفروشند) و در زمان ضرر سهام را بلافاصله رد کنند تا از ضررهای بیشتر جلوگیری کنند. اما آنها درست برعکس این اصل عمل می کنند و به سودهای کم تضمین شده قناعت کرده اما ضررهای بزرگ را با ناراحتی تحمل می نمایند.
عامل دیگری که مانع خروج سریع مردم از سرمایه گذاریخود می شود هزینه های پرداخت شده[۲] است. به این مورد اثر کنکورد نیز گفته می شود.
ساخت هواپیمای مافوق صوت کنکورد، طرحی مشترک میان کشورهای انگلستان و فرانسه بود اما از همان اوایل کار مشخص شده بود که این طرح از لحاظ تجاری شکست خورده است. چرا که برای تولید، نگهداری و بکارگیری این هواپیماها هزینه های زیادی باید صرف می شد. با این وجود هواپیماهای کنکورد ساخته شدند و علیرغم سفارش های کم و هزینه های اجرایی زیاد مورد استفاده محدود قرار گرفتند.
عامل اصلی که باعث شد تا علی رغم آگاهی از عدم موفقیت تجاری طرح، کشورهای انگلستان و فرانسه آن را ادامه دهند، هزینه های پرداخت شده بود. مسئولین طرح از همان ابتدا هزینه های زیادی برای این طرح هزینه کرده بودند و خروج از آن به معنی نابود شدن همه آن هزینه ها و در نتیجه پذیرش شکست بود. بنابراین آنها همچنان به هزینه کردن ادامه دادند. با این کار زمان قبول واقعی شکست به تعویق می افتاد اما در مقابل میزان خسارات نیز افزایش پیدا می کرد.
اما برای مقابله با این خطای ذهنی و دوری از ضررهای فراوان چه باید کرد؟
این را بدانید که رها کردن یک سرمایه گذاری به معنی شکست و ضرر نیست. شکست و ضرر واقعی ادامه یک پروژه یا سرمایه گذاری اشتباه است. اولین زمان برای خروج بهترین زمان است.
به این موضوع توجه کنید که بازار همواره در حال تغییر است و همواره فرصت هایی ایجاد شده و فرصت های از بین می رود. با ماندن در یک سرمایه گذاری اشتباه نه تنها منابع خود را از بین می برید بلکه به علت بلوکه شدن پولتان فرصت های سرمایه گذاری دیگر را نیز از دست می دهید.
دوست عزیز، نظر شما در مورد محتوای این مقاله چیست؟
آیا تا به حال در موفقعیت قرار داشتید که نیاز به سرعت عمل در خروج از سرمایه گذاری بوده است؟ چه کردید؟
خوشحال می شویم نقطه نظرات خود را با ما در میان بگذارید؟
انتشار مطلب ” سرعت عمل در خروج از سرمایه گذاری ! ” با ذکر منبع و دادن لینک بلامانع است.
[۱] – Daniel Kahneman
[۲] – Sunk Costs