یکی از نکته های اصلی در برنامه ریزی راهبردی گزینش یکی از متدولوژی های برنامه ریزی راهبردی در سازمان است. راهکارها و شیوه های گوناگون برای تدوین برنامه ریزی راهبردی موجود است. روند برنامه ریزی راهبردی در اصل با تحلیلهایی بر منابع درونی سازمان (تحلیل منابع) و محیط بیرونی که سازمان در آن کار می کند (تحلیل محیطی) آغاز می شود. منابع یک سازمان، مهارت های منابع انسانی ، سرمایهها، اطلاعات، مواد اولیه و تجهیزات آن هستند. یک سازمان، نیازمند توسعه راهبردهایی از کسب و کار است که استفاده از منابعش را بهینه سازد. این مسئله از این رو اهمیت دارد که سازمان برای کامیابی، باید توانمندی های ویژه خود که درون منابع داخلی نهفتهاند را بجوید، که این توانمندیها، در فرایند تحلیل منابع که اصولاً در سطوح منابع انسانی ، منابع مالی و منابع کاربردی سازمان صورت می گیرد، باید منجر به شناخت ضعفها و توانمندی های سازمان شود. محیط، به هر جنبه بیرونی که پیرامون سازمان را فرا میگیرد ، اشاره میکند. تحلیل محیطی، یک روش نظام مند برای مطالعه و پیش بینی نیروهایی است که زیر کنترل مستقیم سازمان نیستند. با انجام تحلیل منابع (محیط داخلی)، نقاط قوت و ضعف سازمان روشن می شود که با اجرای تحلیل محیطی (محیط خارجی)، فرصتها و تهدیدهایی برای سازمان پدید می آیند، شناخته میگردد.
موسیقی والاترین هنر مخلوق بشر است و شنیدن موسیقی زیبا یکی از بزرگترین لذتهای زندگی. شنیدن موسیقی بیکلام هنگام مطالعه علاوه بر احساس آرامش و بهرهوری یادگیری، لذت مطالعه را نیز افزایش می دهد. من سالهاست که هنگام مطالعه متن به موسیقی بی کلام گوش می دهم و به همین خاطر هم از مطالعه لذت بیشتری می برم.
بنابراین در برخی از مقالات طولانی تر سایت که چند دقیقه ای مطالعه آن زمان می برد و یا اینکه خودشان فایل مولتی مدیا ندارند، یک موسیقی بیکلام قرار میدهم تا اگر شما هم خواستید هنگام مطالعه آن را بشنوید و لذت ببرید.
نام قطعه: I’m not okay
با بیشتر متدولوژی های برنامه ریزی راهبردی، سازمان به دنبال بیشینه کردن قابلیت ها در برابر فرصت ها و تهدیدها و کمینه کردن ضعف ها در برابر فرصتها و تهدیدها است. تحلیل این ۴ عنصر باید منجر به شناسایی عوامل کلیدی موفقیت در حوزه منابع انسانی و محیط بیرونی گردد.
بدون توجه و تکیه بر متدولوژی ویژه ای برای برنامهریزی راهبردی در یک سازمان گام های زیر باید به صورت زنجیره ای پیموده شوند:
در ادامه به بررسی چند نمونه از مدلها و فرایندهای برنامه ریزی استراتژیک اشاره می شود.
پهلوانیان (۱۳۸۹) مدل برنامهریزی راهبردی را دارای ۹ جز می داند که به شرح زیر است:
(استراتژی و رسالت)
(هیئت مدیره)
(بهبود عملکرد سازمانی و مدیریتی برای دستیابی به برنامهریزی استراتژیک)
(اهداف / مقاصد- هدف های مرتبط باهم و عدم تمرکز)
(تعهد، پداش ها / منابع)
(فرهنگ و ارتباطات)
(مدیریت مشارکتی)
(نقش اجرایی ارشد)
و (تغییرات در محیط).
توضیحات این اجزا در ادامه آورده شده است.
برای آشنایی بیشتر با عضویت کوانتمی کلیک کنید.