محدودیت های برنامه ریزی استراتژیک
با وجود مزایای برنامه ریزی استراتژیک ، بسیاری از صاحب نظران برنامه ریزی استراتژیک را نا کارامد می دانند و محدودیت های برنامه ریزی استراتژیک را در جهت کاربرد آن بیان می دارند
محدودیت های برنامه ریزی استراتژیک عبارتند از
- بالا بودن هزینه های برنامه ریزی و نیاز به زمان طولانی و نیروی انسانی متخصص.
- ذهنی و تحلیلی بودن فرایند آن و در نتیجه ناتوانی ملاحظه پویایی های اجتماعی و سیاسی.
- ساده نبودن تصمیم گیری در مورد مأموریت و اهداف.
- عدم دسترسی به اطلاعات جامع و به موقع در مورد تحولات و رویدادهای کلان محیطی.
- عدم آشنایی، اعتماد و علاقه مدیران به مباحث مدیریت و برنامه ریزی استراتژیک.
- قادر نبودن به حل بحران ناگهانی ناشی از تغییر شرایط.
شرایط محیط امروز کسب و کار برای برنامه ریزی استراتژیک مناسب نیست زیرا
- در برنامه ریزی استراتژیک ، کار بر اساس داده های محیطی و داخلی شکل می گیرد، بدون اینکه سنجیده شود که این داده ها تا چه اندازه معتبر و قابل تکیه هستند. در شرایط پیچیده کسب و کار امروز فهم صحیح و کامل محیط، کاری دشوار و در بسیاری موارد نا ممکن است.
- اساس برنامه ریزی های استراتژیک پیش بینی روند امور است، ولی تغییرات ناپیوسته مانند تحولات تکنولوژیک، اجتماعی و یا سیاسی قابل پیش بینی نیستند.
- مبنای برنامه ریزی های استراتژیک تحلیل داده هاست و این شیوه تفکر (تفکر همگرا) فاقد قدرت لازم برای خلاقیت (تفکر واگرا) به عنوان درون مایه اصلی استراتژی های تحول بخش است . هنری مینتزبرگ در مقالات خود مکرراً به این واقعیت اشاره دارد که برنامه ریزی های استراتژیک به دلیل ماهیت تحلیلی خود برنامه ایجاد می کنند و نه استراتژی و آنچه استراتژی ها را اثربخش می سازد سنتز خلاقانه است.
- برنامه ریزی های استراتژیک نوعی مدل سازی از دنیای واقعی است که با پردازش اطلاعات مربوط به عوامل مهم داخلی و خارجی، استراتژی را فرموله می کند . محیط پیچیده کسب و کار امروز نمی تواند توسط الگوهای ساده خطی به درستی و مدل سازی شود و این امر صحت استراتژی حاصل را مورد سوال قرار می دهد.
تئوری ها، اقدامات و مدل های مدیریت استراتژیک حلال تمامی مشکلات نیستند و در این مسیر مشکلات و مسایلی وجود دارد که سازمان ها باید در رفعشان تلاش نمایند:
- مشکلات مرتبط با چگونگی تعریف و درک استراتژی
- شناخت نادرست ساختار مشکلات استراتژیک که با فراگرد مدیریت در ارتباط اند
- نارسایی در هدایت کارکنان و تبادل نظر در مورد نحوه اجرای استراتژی
- پیوند ناکافی میان صورت بندی استراتژی و اجرای آن، به عنوان دو فراگردی که ضمن متفاوت بودن، ارتباطی قوی با هم دارند.
- طرز تلقی مدیریت ارشد (متکبر،خودبین،مستبد،خرده گیر)
- تأکید ناکافی بر امتیاز رقابتی
- مدیریت ضعیف برنامه استراتژیک
- نبود نوآوری در تدوین استراتژی و عدم تعهد نسبت به پیشرفت
- برنامه ریزی استراتژیک بوروکراتیک
- نبود ارتباط کافی از بالا به پایین و بالعکس که نارسایی در تبادل اطلاعات نتیجه اجتناب ناپذیر آن است
- کمبود قدرت رهبری مراحل اجرایی در مدیران ارشد
در صورت توجه با این محدودیت های برنامه ریزی استراتژیک و حل آن ها ، سازمان می تواند پیشبرد امور را از حالت ((تدافعی و انفعالی)) به حالت ((تهاجمی و پیش گستر)) تبدیل کند.
دوست عزیز شما می توانید در کنار مطالعه مقالات کارآفرینی و کسب و کار در وبسایت علی خادم الرضا، مقالات متعدد تخصصی با موضوعات برنامه ریزی ، برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک ، تفکر استراتژیک ، استراتژی سازی و سایر موضوعات مرتبط با مبحث استراتژی را مطالعه کنید.
برگرفته از سند برنامه استراتژیک واحد تحقیق و توسعه سازمان اتکا
تهیه و تدوین: علی خادم الرضا
انتشار مطلب محدودیت های برنامه ریزی استراتژیک با ذکر منع بلامانع است.